Vakantieverslag India

India, Tamil Nadu – Conoor
Rondreis door India, een land vol tegenstellingen. Delhi, Agra, Barathpur en Jaipur in het noorden zijn drukke steden met veel armoede, maar ook prachtige gebouwen als het Rode Fort, Fort Agra en de Taj Mahal. Het zuiden is wat relaxter, met iets minder drukke steden als Fort Kochi, Conoor, Ooty en Mysore. Hier liggen de beroemde theeplantages en de prachtige natuur van de Backwaters.

Reisverslag en foto’s: Lieke van der Heiden

Delhi

’s Nachts is het even druk als overdag

In de hal van de luchthaven van Delhi staat een rij mannen met bordjes te wachten. Na lang zoeken vinden we een man met een bordje waarop waarschijnlijk onze naam staat. Die is zo raar gespeld dat ik bang ben dat we met de verkeerde meegaan.

We lopen achter de man van ons hotel aan naar buiten, waar ik het gevoel heb tegen een muur van warmte op te lopen. Dat het midden in de nacht zo ontzettend warm kan zijn had ik echt niet voor mogelijk gehouden.

India, Delhi – Drukte in Delhi
Het lijkt wel of we in een achtbaan zitten in plaats van in een taxi. Onze chauffeur rijdt echt ongelofelijk hard, terwijl het erg druk is op de weg. Hij zigzagt langs alles wat langzamer gaat en soms rijden we zo dicht langs andere auto’s dat het maar goed is dat de auto geen zijspiegels meer heeft.

Onderweg kijk ik mijn ogen uit. Wat een drukte in Delhi, alsof het midden op de dag is. De weg is vol auto’s, vrachtauto’s en riksja’s. Aan de overkant staat zelfs een file. En overal waar je kijkt zie je mensen. Veel van die mensen hebben in de berm of gewoon op de stoep een plekje gevonden om te slapen. Ook staan er mensen in groepjes te praten. Er zijn zelfs bouwvakkers aan het werk.

Van de snelweg af rijden we door steeds smallere straatjes, de weg wordt slechter en de omgeving ziet er nog armoediger uit. Op straat ligt allemaal troep en de huizen zien er troosteloos uit.

India, Delhi – Ons hotel in een troosteloos straatje
Gelukkig hebben we in het hotel een schone kamer met airconditioning. Een minpunt is dat de airconditioning ontzettend veel lawaai maakt en alleen aan of uit kan. Als hij uit staat is het heel heet in de kamer, maar als hij aan staat is het juist heel koud. We doen hem toch maar aan en halen alle spullen uit onze rugzak die ons warm kunnen houden.

’s Ochtends gaan we naar het Rode Fort. In de buurt van het station pakken we onze Lonely Planet om te kijken hoe we daar het best komen. Dit hadden we beter niet kunnen doen, er komen meteen allemaal mensen om ons heen staan. Natuurlijk kan iedereen ons ‘helpen’. Een man wil ons wel met zijn riksja naar het Rode Fort brengen. Dat lijkt ons een goed idee, dus stappen wij in. Op een gegeven moment begint mijn vader zich zorgen te maken; we gaan de verkeerde kant op! Een riksja die naast ons komt rijden maakt ons duidelijk dat deze man ons inderdaad helemaal de verkeerde kant op rijdt.

Wij stappen dus over naar de andere. Hij zal ons eerst naar het officiële toeristenbureau brengen. Natuurlijk loopt ook dit anders dan gepland en belanden we bij een of ander vaag bureautje waar we zo snel mogelijk weer weg willen. Omdat we geen kleingeld bij ons hebben en riksjachauffeurs nooit wisselgeld lijken te hebben, betalen we ook nog eens veel te veel voor ons ritje.

India, Delhi – Rode Fort
We besluiten met de metro naar het fort te gaan, even geen riksja’s meer. De metro blijkt heel goedkoop en een makkelijke manier om door Delhi te reizen. We zijn al snel bij de halte van het Rode Fort. Hier kunnen we eindelijk water en een paar banaantjes kopen, want we hebben nog steeds niks gegeten of gedronken, wat in deze hitte echt niet slim is. We besluiten de rest van de vakantie niet meer op pad te gaan zonder eten of drinken, want eten vinden dat niet gefrituurd wordt is moeilijk.

Het Rode Fort is best mooi, maar vooral heerlijk rustig. Tussen de gebouwen liggen grote grasvelden met bomen waar je heerlijk in de schaduw kunt zitten. Het is erg leuk om hier naar de Indiërs te kijken, die in prachtige kleding met het hele gezin een dagje uit zijn.

De volgende dag regelen we na het ontbijt eerst de treintickets naar Agra. Op het station zien we ineens veel toeristen, terwijl we die in de stad amper tegenkomen.

’s Middags gaan we naar een overdekte bazaar. Het leek ons heerlijk om in de koelte een paar leuke spullen te kopen, maar helaas valt de bazaar erg tegen. Ze verkopen alleen zogenaamd westerse kleding, horloges en veel elektrische troep. Ook zijn de verkopers erg opdringerig. Zodra een verkoper ons in het oog krijgt springt hij van zijn krukje, pakt iets uit zijn winkel en roept dat het echt iets voor ons is. De verkopers van kleding zien vooral voor mij erg ‘leuke’ kanten jurkjes met allerlei borduursels. Ze hebben hier duidelijk een andere smaak dan in Nederland.

Agra, Uttar Pradesh

Met een riksja langs Fort Agra en de Taj Mahal

De treinreis naar Agra is erg indrukwekkend door alles wat we langs het spoor zien. Hoe verder van de binnenstad des te armoediger worden de buitenwijken van Delhi. Overal zien we zelfgebouwde huisjes en tenten. Kinderen spelen tussen het vuilnis en zelfs op het spoor. Op de daken en balkonnetjes hangt wasgoed te drogen en zo te zien wonen er meer mensen in een huis dan waar dat voor bedoeld is.

Ook de dorpjes onderweg zien er armoedig uit. Het landschap is droog en veel mensen zijn op een stukje land aan het werk. Vaak spelen de kinderen in de buurt van hun ouders of ze werken al mee.

India, Agra – Detail Fort Agra
Het hotel in Agra is gebouwd rond een mooie groene binnentuin met prachtig gekleurde bloemen. Door de bomen is het redelijk vol te houden op het terras, maar toch zit iedereen liever langs de rand waar ventilatoren hangen. Hier kun je ook wat te eten of drinken krijgen.

Met een riksja gaan we naar Fort Agra. Dit fort is in tegenstelling tot het Rode Fort in Delhi heel indrukwekkend en goed onderhouden. Het fort is voornamelijk van marmer, dat tot in de kleinste details bewerkt is. Op een aantal plaatsen is het marmer zo dun dat het licht erdoorheen schijnt. Verder zijn er veel patronen, vooral bloemen, van stukjes gekleurde stenen in het marmer ingelegd.

Het is ook hier weer leuk om naar alle Indiërs in hun kleurrijke kleding te kijken. Het blijft me verbazen dat bijna alle Indiase vrouwen nog traditionele kleding dragen. Als we mensen foto’s van ons zien nemen merken we dat wij niet alleen de Indiërs interessant vinden, maar dat zij ons net zo boeiend vinden.

India, Agra – Indiase vrouwen bij de Taj Mahal
Gelukkig staat de riksja van de heenweg nog op ons te wachten, want het begint hard te waaien en we voelen een paar druppels. Als we in de riksja zitten begint het te regenen. Omdat ik aan de zijkant zit geeft de riksjachauffeur mij een sjaaltje tegen de regen en doet zijn best om een doek voor mij op te hangen zodat ik droog blijf.

Natuurlijk heeft die doek niet zoveel zin, maar grappig is dat de chauffeur helemaal geen aandacht heeft voor mijn vader, die aan de andere zijkant zit. Dit is kenmerkend voor alle mannen die we tijdens onze reis tegenkomen. Ik trek meestal alle aandacht. Wat natuurlijk niet zo gek is als je als blond meisje van 15 jaar in India rondloopt.

We gaan we uiteraard ook naar de Taj Mahal. Op de laan richting de Taj Mahal worden allerlei spulletjes verkocht, vooral plastic beeldjes van de Taj Mahal. Een klein jongetje blijft achter ons aanlopen met zijn beeldjes. Als hij door krijgt dat wij niets willen kopen rent hij naar een paar Chinese toeristen, die al snel overgehaald zijn.

Nadat we onze tas in een kluis gedaan hebben lopen we naar de toegangspoort voor de Taj Mahal, een immens gebouw van bewerkt zandsteen wat op zichzelf al prachtig is. Rond de poort zelf is het zandsteen ingelegd met wit marmer.

India, Agra – Taj Mahal
Als we de door poort lopen zien we de Taj Mahal, zo groot en zo mooi dat ik echt onder de indruk ben. De Taj Mahal is van wit marmer, waardoor hij met de zon erop fel tegen de blauwe lucht afsteekt. Door een tuin met mooie groene grasvelden, grote bomen en fonteinen lopen we naar de Taj Mahal.

Voor je naar binnen gaat moet je je schoenen uittrekken of hoesjes om je schoenen doen. Ik kies voor het laatste, omdat het marmer gloeiend heet is.

Van dichtbij zien we alle Arabische teksten die met zwarte steen in het marmer zijn ingelegd en de met gekleurde stenen ingelegde bloemen. Boven de grafkisten van de Maharadja en zijn vrouw hebben ze echt op zijn Indiaas een kale gloeilamp gehangen, wat voor de sfeer toch jammer is.

Onder de bomen lopen we terug naar de poort waar je in de galerijen in de schaduw kunt zitten met uitzicht op de Taj Mahal. Komisch om te zien zijn alle mensen die voor de foto doen alsof de Taj Mahal vasthouden.

Barathpur, Rajasthan

Rondrit door Keoladeo Ghana Nationaal Park

India, Barathpur – Keoladeo Ghana Nationaal Park
Met een bus die eigenlijk in één keer van Agra naar Jaipur rijdt gaan we naar Barathpur, want natuurlijk stopt de chauffeur wel even voor ons hotel daar als we hem wat extra geld toeschuiven.

We zijn in Barathpur vanwege het Keoladeo Ghana Nationaal Park, een natuurpark waar veel vogels leven. Het is heel heet maar gelukkig hoeven we niet te lopen: twee riksja’s rijden ons en een gids door het park. Net in deze periode zijn er niet veel vogels, maar het is heerlijk om even in de natuur te zijn.

In het park zien we behalve vogels ook vleermuizen, varanen en een schildpad. Het mooist zijn de drie pauwen waarvan het mannetje aan het dansen is voor de vrouwtjes.

Jaipur, Rajasthan

In een riksja passen minstens 10 schoolkinderen

India, Jaipur – In de tuin van ons hotel
De bus die ons naar Barathpur bracht neemt ons weer mee als wij op tijd langs de weg staan. In Jaipur hebben we weer een mooi hotel, niet luxe maar wel met een mooie grote tuin waar je in de schaduw kunt zitten. Het koelt hier ’s avonds zelfs een beetje af.

Hoewel we ons niet fit voelen gaan we naar de Hala Mahal (Paleis van de Wind). Het ziet er mooi uit, maar ik blijf op een bankje zitten omdat ik zo’n buikpijn heb. Als we weer weg vertrekken zien we hoe een hele meisjesschool zich in een rij motorriksja’s propt. De kleinsten gaan met meer dan tien kinderen in zo’n riksja!

India, Jaipur – Meisjesschool stapt in een rij riksja’s
Ze zitten echt overal waar ze maar kunnen; naast de bestuurder, op de bank, op het opklapbankje en zelfs in de open bagagebak passen zo’n 4 kinderen. Wij kijken onze ogen uit en die kinderen zwaaien vrolijk naar ons alsof dit de normaalste zaak van de wereld is.

Terug in het hotel besluiten we toch langs de dokter te gaan. Mensen van het hotel bellen een privé-kliniek en we kunnen meteen komen. De directeur tevens arts werkt vandaag niet, maar komt speciaal voor ons naar het ziekenhuis. Na een kort onderzoekje krijg ik een grote zak met pillen. De prijs valt erg mee; 1000 roepie (nog geen 20 euro).

India, Jaipur – Privé-kliniek
De volgende dag gaan we voor mijn ouders naar het ziekenhuis, want die voelen zich toch ook wel erg beroerd. Voor hen krijgen we ook een grote zak pillen en mijn moeder krijgt zelfs een spuitje tegen de misselijkheid. Dat kost 200 roepie meer, nog geen geld dus.

Bangalore, Karnataka

Een paar dagen bijkomen

India, Jaipur – Onderweg naar Jaipur
We hebben via internet tickets naar Bangalore geboekt en mijn vader heeft met een taxichauffeur een prijs afgesproken om ons naar het vliegveld te brengen. Hij heeft hem zelfs al een voorschot betaald, wat mijn moeder en ik erg dom vinden. De taxichauffeur staat inderdaad niet op de afgesproken tijd voor het hotel.

De portier gaat per fiets een taxi voor ons regelen. Uiteindelijk komt hij terug met een riksja. De riksjarijder is kennelijk verteld dat we haast hebben, want hij rijdt harder dan we ooit in India meegemaakt hadden. En harder dan gemiddelde riksja is echt hard! We knallen op en neer op het harde bankje, waarbij mijn vader steeds zijn hoofd tegen het dak stoot en de tas achter mij steeds verder in mijn nek glijdt. Maar we halen ons vliegtuig wel.

India, Barathpur – Rondleiding door Keoladeo Ghana Nationaal Park
In Bangalore worden we opgewacht door de chauffeur van vrienden. Bij hen kunnen we een paar dagen bijkomen in alle luxe van hun huis. Voor onze magen is het prettig dat we even Europees kunnen eten.

Fort Kochi, Kerala

Langs de kust staan Chinese visnetten

India, Fort Kochi – Chinese visnetten langs de kust
Vanaf Bangalore nemen we een binnenlandse vlucht naar Kochi, waar we een paar dagen in Fort Kochi verblijven. Fort Kochi is een eiland dat met een brug met het vastenland verbonden is. In de loop van de tijd is het in handen van de Portugezen, de Nederlanders en de Engelsen geweest.

Hier zie je nog steeds restanten van. Zo heb je een Nederlandse begraafplaats, een Nederlands fort en kerken. Ook zijn de meeste mensen die hier wonen christelijk. Verder is Fort Kochi bekend om de Chinese visnetten die langs de kust staan.

India, Fort Kochi – Vis wordt aan land gebracht en meteen verkocht
Heerlijk is de rust die ik in India nog niet eerder heb meegemaakt. Zeker overdag is er weinig verkeer en kun je gewoon over straat lopen. Aan de kust staat een heerlijk windje waardoor het goed uit te houden is.

Met een riksja gaan we naar het fort dat door de Nederlanders is gebouwd. De kamers zijn erg donker en het bijzonderste van het fort, de schilderingen op de muren, zijn vaak slecht te zien.

India, Fort Kochi – Winkel met houden spullen
Van het fort lopen wij naar de ‘winkelstraat’. De winkeltjes zijn erg op toeristen gericht, maar het is toch leuk om hier rond te kijken. Mijn vader vindt een winkel waar ze van alles van hout verkopen. Als je doorloopt naar achteren zie je door de openstaande deur de zee liggen.

Heel fijn aan de winkels in Fort Kochi vind ik dat de verkopers minder opdringerig zijn. Ze proberen je wel van alles aan te smeren, maar niet op een vervelende manier. Hierdoor heb ik ook voor het eerst in India het gevoel dat ik niet de hele tijd bij mijn ouders hoef te blijven. In het noorden waren verkopers zo opdringerig dat ik niet echt uit de buurt van mijn ouders durfde te gaan, hier kan dat prima.

Backwaters, Kerala

Vaartocht met een houseboat

India, Backwaters – Onze houseboat
Vanuit Kochi maken we een tripje met een houseboat over de Backwaters. Een taxi brengt ons in een uurtje naar Allepey, waar we aan boord gaan. Met zijn drieën hebben we op de boot drie man personeel; een stuurman, een kok en iemand die Engels spreekt maar waarvan verder niet duidelijk is wat zijn taak is.

Langs de oevers zien we het dagelijkse leven van de Indiërs: kinderen lopen in schooluniformen naar school, vrouwen doen de was, kinderen zwemmen en mensen lopen over de smalle paadjes langs het water.

India, Backwaters – Typisch beeld in de Backwaters
Als je erop let zie je dat de huisjes klein en vaak zelfgebouwd of slecht onderhouden zijn, maar door al het groen eromheen komt het allemaal vriendelijk en vrolijk over. Langs de kant staan veel kokospalmen en bananenpalmen maar er zijn ook veel rijstvelden.

Tegen lunchtijd wordt de boot afgemeerd langs een van de smalle paadjes, dat door de tropische bomen wel een tunneltje lijkt. Achter het paadje is een rijstveld. We eten verschillende curry’s, naanbrood en heerlijke vis.

India, Backwaters – Tempeltje bij overnachtingsplaats
Na het eten vraagt een oude man of wij in zijn houten kano willen varen. Dat lijkt ons wel leuk en we gaan met hem mee. Mijn vader en ik krijgen een peddel en mogen samen roeien.

Als we terug zijn bij de boot bedanken we de man en geven hem wat geld. We gaan weer aan boord en varen rustig verder.

Eind van de middag leggen we aan tussen een dorpje en een tempeltje. Eerst lopen we naar het felgekleurde tempeltje, waar het lijkt of de was buiten hangt.

Daarna lopen we naar het dorpje dat bestaat uit een paar huizen. Ook is er één winkeltje dat meer lijkt op een kast dan op een winkel en we zien een gezin dat in een tent woont.

De kleine kinderen kijken ons nieuwsgierig aan en de oudere kinderen komen bloemen brengen en vragen of we pennen hebben, helaas hebben we dat niet.

We bieden ze een banaantje aan maar die hoeven ze niet, want ze kunnen natuurlijk zo een banaan uit de boom halen. We gaan al vrij snel terug naar de boot, want we voelen ons echt een beetje indringers.

India, Backwaters – Het winkeltje lijkt meer op een kast
De volgende dag varen we weer terug naar het beginpunt. Onderweg zien we nog een team in een snake boat oefenen voor de wedstrijd die binnenkort is. Een snake boat is een heel lange smalle kano waar heel veel mensen inzitten. Volgens een van de mannen op onze boot zitten er zo’n honderd mensen in één snake boat!

Als we weer bij het beginpunt van de tocht komen, staat de taxi al op ons te wachten en rijden we terug naar Kochi. Morgen reizen we met de trein naar Coimbatore.

Conoor, Tamil Nadu

Heuvels met theeplantages

In Kochi stappen we op een vrij lege trein. We rijden langs palmbossen en rijstvelden. De omgeving wordt steeds heuvelachtiger en zo nu en dan rijden we over lange bruggen waar je zo de diepte inkijkt! Na een uur of 5 zijn we in Coimbatore waar mijn vader een taxi opzoekt, terwijl mijn moeder en ik op de tassen letten.

India, Conoor – Kopje thee
Mijn moeder en ik schrikken nogal van de taxichauffeur. Hij ziet er met zijn kale hoofd, rood doorlopen ogen en een groot lidteken op zijn gezicht echt een beetje eng uit. Ook maakt hij steeds ruzie met andere taxichauffeurs.

De chauffeur rijdt hard en al snel gaan we over een smal, bochtig weggetje richting Conoor. De taxichauffeur haalt langzamere voertuigen van alle kanten in, vaak precies in een haarspeldbocht. Als we na ruim twee uur bij het hotel aankomen zijn we wat blij dat deze taxirit voorbij is!

Vanaf ons balkon met tralies hebben we een prachtig uitzicht over de heuvels met theeplantages. Waar de tralies goed voor zijn merken we als we de deur een keer niet op slot doen. Mijn moeder en ik zitten op het balkon als we binnen iets horen. Er zitten twee apen in onze kamer!

India, Conoor – Theeplantage
We maken met een taxi een rondrit. De omgeving is prachtig, overal zijn theeplantages en zo nu en dan zie je een groepje vrouwen thee plukken. We gaan langs een paar uitzichtpunten waar je soms een stukje kunt lopen.

Het uitzicht is elke keer weer prachtig. Soms zie je alleen bergen en theeplantages maar we kijken ook een keer uit op een waterval.

We bezoeken ook een theefabriekje en een botanische tuin. Hier dachten we even lekker rustig rond te kunnen wandelen, maar dat zit er niet in omdat er tegelijk met ons een grote groep scholieren is. Zij maken veel lawaai en vooral de jongens willen met ons op de foto. Daar hebben wij geen zin in, maar toch blijven ze ons achtervolgen. Hierdoor hebben we het snel gezien in de botanische tuin.

Ooty, Tamil Nadu

De toytrain kost maar een stuiver

India, Ooty – Toytrain
We gaan met de toytrain naar Ooty. De kaartjes kosten 3 roepie per stuk, vertelt mijn vader lachend. Dat is ongeveer 5 eurocent! Het ritje naar Ooty is prachtig. We rijden door een prachtige natuur langs kleine dorpjes waar kinderen naar de trein zwaaien. Opnieuw zien we veel theeplantages.

In Ooty verblijven we in het gastenverblijf van het buitenhuis van de vroegere maharadja van Mysore. In het buitenhuis van de maharadja zelf is ook een hotel en het restaurant.

Omdat het erg regenachtig is gaan we naar het centrum van Ooty. Mijn moeder koopt hier twee jurkjes voor in de poppenhoek in haar klas. De jurkjes die kleine meisjes hier kopen zijn zo gekleurd en bewerkt dat de kinderen in Nederland het prachtige prinsessenjurken zullen vinden.

India, Ooty – Prullenbak bij uitkijkpunt
Verder is Ooty wat ons betreft te toeristisch. Het hoogste uitkijkpunt in de buurt lijkt meer een kermis. Er komen busladingen Indiërs en het is er een zooitje. Voor het eerst in India zien we prullenbakken, maar als ze al gebruikt worden, worden ze naast het pad geleegd. De struiken om het uitkijkpunt liggen dus vol vuilnis.

Helemaal boven bij het uitkijkpunt zelf staan allemaal eettentjes en is het ontzettend druk. Het meer van Ooty is zo mogelijk nog erger. Op de oevers is een echte kermis met draaimolen en nog wat attracties. Verder kun je roeibootjes en waterfietsen huren. Wij huren een roeiboot en komen zo ook op een iets mooier stuk van het meer.

’s Avonds wandelen mijn vader en ik nog even achter ons hotel. Hier is een bos waar wat paadjes doorheen lopen. We komen langs een paar verscholen huisjes waar de werknemers uit het hotel wonen. Deze zien er erg armoedig uit.

Mysore, Karnataka

Geen stukje van het paleis is onbewerkt

Met een taxi rijden we naar Mysore. Eerst nog een stuk door de bergen en over een pas met 36 haarspeldbochten. Daarna door een nationaal park waar we herten, apen en olifanten zien.

India, Mysore – Paleis van de maharadja
Ons hotel ligt midden in de stad en vanuit onze slaapkamer horen we alle stadsgeluiden, wat na de rust van de afgelopen week wel even wennen is. Wel lijkt het in deze buurt iets rijker dan we in India gewend zijn. Er zitten zelfs twee echte winkels in onze straat.

In Mysore gaan we natuurlijk naar het indrukwekkende paleis van de maharadja. Alles is gekleurd en bewerkt, echt geen enkel stukje is gewoon egaal of vlak. De deuren zijn van bewerkt hout of zilver en alle muren zijn beschilderd. Het is leuk om te zien maar alles is zo over de top, dat je geen losse onderdelen meer ziet. Eigenlijk is het gewoon een chaos van allemaal mooie of bijzondere dingen.

India, Mysore – Kleurrijke markt
Van het paleis gaan we met paard en wagen naar een markt. Wat hobbelt dat toch in zo’n karretje! De markt is echt prachtig, met al die kleuren van het fruit, de groente en de specerijen.

De markt bestaat uit smalle paden in een aantal straten en op een plein. Boven de kraampjes en de paadjes zijn zeilen gespannen zodat je in de schaduw loopt. Bij een kraampje met parfum en poeder kopen we voor de oma’s een lotusparfum.

De tweede dag in Mysore zijn we moe en hebben het eigenlijk wel gehad. We nemen een taxi om iets van de omgeving te zien. We bekijken wat tempeltjes en een oude gevangenis uit de tijd van de Engelsen.

Ook brengt de chauffeur ons naar een tempeltje op een heuvel, waar vandaan we een mooi uitzicht over de rivier en de rest van de omgeving hebben. Het landschap is hier weer een stuk droger dan meer naar het zuiden.

Op het laatst gaan we nog naar een vogelpark waar ook een meer is waar je in groepjes met een roeiboot op kunt varen. Onze chauffeur vertelt dat er 70 krokodillen leven, maar ik geloof dat niet. Tot we het water op gaan en in een halfuurtje varen 4 krokodillen zien!

India, Mysore – In de omgeving van Mysore
Vanuit Mysore reizen we met de trein naar Bangalore, waar we bij onze kennissen de tassen goed inpakken voor het vliegtuig. Het was een fantastische, indrukwekkende en mooie reis, maar nu zijn we blij dat we weer naar ons eigen huis kunnen.

Scroll naar boven